دتکتور گاز

آشکارسازهای گاز ابزارهای بسیار پیچیده ای هستند که یک یا چند گاز را در یک منطقه اندازه گیری یا نظارت می کنند. طراحی شده برای تشخیص گازهای قابل احتراق، گازهای سمی و کاهش اکسیژن؛ آشکارسازهای گاز معمولاً بخشی از یک سیستم ایمنی هستند و معمولاً در فضاهای محدود یا در مناطق دیگری مستقر می شوند که خطرات گاز می تواند منجر به قرار گرفتن در معرض سمی یا خطر آتش سوزی شود... .

انواع دتکتور گاز

آشکارسازهای گاز یا قابل حمل هستند یا از نظر طراحی ثابت هستند.

آشکارسازهای گاز پرتابل

به عنوان وسایل ایمنی شخصی استفاده می‌شوند و هنگام ورود به فضاهای بسته یا سایر محیط‌های خطرناک روی لباس یا کمربند/بند بسته می‌شوند. این دستگاه‌ها معمولاً زمانی که گاز مورد نظر شناسایی می‌شود زنگ خطر را به صدا در می‌آورند و به دارنده این امکان را می‌دهند تا با خیال راحت محوطه را ترک کنند.

آشکارسازهای گاز ثابت

معمولاً در نزدیکی منطقه فرآیند یک کارخانه یا اتاق کنترل نصب می‌شوند و با سیستم SCADA برای نظارت مداوم و خاموش شدن خودکار در صورت شناسایی گاز هدف، رابط دارند.

فن آوری های آشکارساز گاز

آشکارسازهای گاز بر اساس نوع گازی که شناسایی می کنند و فناوری مورد استفاده طبقه بندی می شوند.

آشکارسازهای گاز سمی:

سنسورهای الکتروشیمیایی معمولاً برای تشخیص گازهای سمی مانند مونوکسید کربن، کلر و اکسیدهای نیتروژن استفاده می شوند. حسگرهای الکتروشیمیایی بسیار حساس هستند و هنگامی که الکترود با گاز هدف تماس پیدا می کند، سیگنال الکتریکی منتشر می کنند.

نیمه هادی های اکسید فلز نیز گازهای سمی را تشخیص می دهند و از یک غشا ی حساس به گاز که از اکسیدهای قلع یا تنگستن تشکیل شده است استفاده می کنند. این غشا ی با گازها واکنش نشان می دهد و در صورت وجود سطوح سمی دستگاه را فعال می کند. سنسورهای اکسید فلز در محدوده‌های رطوبت کم به خوبی عمل می‌کنند و قادر به تشخیص طیفی از گازها از جمله مواد قابل احتراق هستند.

آشکارسازهای گاز قابل احتراق:

سنسورهای کاتالیزوری بر این اصل کار می‌کنند که وقتی مخلوط گاز/هوا قابل احتراق از سطح داغ یک کاتالیزور عبور می‌کند، احتراق رخ می‌دهد و گرمای حاصل، دمای عنصر حسگر را افزایش می‌دهد. این به نوبه خود مقاومت یک سیم پیچ پلاتین را تغییر می دهد و می توان با استفاده از سیم پیچ به عنوان دماسنج دما در یک مدار پل الکتریکی استاندارد اندازه گیری کرد. سپس تغییر مقاومت مستقیماً با غلظت گاز در جو اطراف مرتبط است.

حسگرهای مادون قرمز از طریق سیستمی از فرستنده ها و گیرنده ها برای تشخیص گازهای قابل احتراق، به ویژه بخارات هیدروکربن کار می کنند. به طور معمول، فرستنده ها منابع نور و گیرنده ها آشکارسازهای نور هستند. اگر گازی در مسیر نوری وجود داشته باشد، در قدرت انتقال نور بین فرستنده و گیرنده اختلال ایجاد می کند. حالت تغییر یافته نور تعیین می کند که آیا و چه نوع گازی وجود دارد یا خیر.

تعمیر و نگهداری و کالیبراسیون آشکارساز گاز:

اگرچه آشکارسازهای گاز به طور کلی یک فناوری قابل اعتماد هستند، عملکرد مناسب آنها به نگهداری و کالیبراسیون مناسب بستگی دارد. بسیاری از سنسورها ماندگاری دارند، بنابراین لازم است از نیازهای سیستم فردی خود آگاه باشید. کالیبراسیون و تست ضربه یک عنصر مهم در تعمیر و نگهداری منظم است، زیرا تأیید می کند که دستگاه به درستی سطح گاز را اندازه گیری می کند و در صورت نیاز آلارم به صدا در می آورد.

اگر در مورد آشکارسازهای گاز درخواست استعلام قیمت و یا پیشنهاد فنی و مالی دارید، لطفاً با ارسال ایمیل به ما در sales@codnumber.com یا تماس با شماره 021-91035087 با بروکر ابزار دقیق صحبت کنید.